اجازه خروج از کشور زنان متاهل و مجرد به استناد قوانین حقوقی ایران
ماده هجدهم قانون گذرنامه مقرر میدارد:
اجازه خروج از کشور برای زنان شوهردار و لو سن کمتر از هجده سال تمام، با موافقت کتبی شوهر و در موارد اضطراری اجازه دادستان -شهرستان محل درخواست گذرنامه- که ایشان نیز مکلف است نظر خود را اعم از قبول درخواست یا رد آن حداکثر ظرف سه روز اعلام دارد کافی است.
نکته: زنانی که با شوهر خود مقیم خارج هستند و زنانی که شوهر خارجی اختیار کرده و به تابعیت ایرانی باقی مانده‌اند از شرط این بند مستثنی می‌باشند.
پاسپورت یا همان گذرنامه مدرک رسمی شناسایی افراد است که در کشورهای دیگر معتبر شناخته می شود. گذرنامه یا پاسپورت هم نشان تابعیت افراد است و هم محل درج حکم لازم (ویزا یا روادید) برای ورود به کشورهای دیگر است.
آیا پس از صدور مجوز و رضایت از سوی شوهر او می تواند از خروج زن جلوگیری کند؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم مطابق ماده ۱۹ قانون مذکور «در صورتی که موانع صدور گذرنامه بعد از صدور آن حادث شود یا کسانی که به موجب ماده 18 صدور گذرنامه موکول به اجازه آنان است از اجازه خود عدول کنند از خروج دارنده گذرنامه جلوگیری و گذرنامه تا رفع مانع ضبط خواهد شد.»
بنابراین حتی اگر شوهر در زمان درخواست گذرنامه رضایت خود را اعلام کرده باشد، باز هم اگر بخواهد می‌تواند با مراجعه به اداره گذرنامه از رضایت خود عدول کرده و به اصطلاح حق خروج از کشور را از زن بگیرد و اثر این ممنوع الخروجی برطرف نمی شود مگر با رضایت مکتوب شوهر.
درصورت طلاق زوجین از یکدیگر، حق خروج از کشور برای زن چکونه خواهد بود؟
در مواردی که زوجین از یکدیگر طلاق گرفته باشند هم اثر این ممنوعیت زمانی از بین می‌رود که طلاق زوجین از طریق طلاق نامه، به اطلاع اداره گذرنامه برسد.
هرچند این قانون ناعادلانه به نظر می رسد اما به نظر می رسد که ریشه این قانون در فقه ما نهفته است، آن چنان که بسیاری از فقها بر این باورند که زنی که عقد دائم شده ، حرام است بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود، هرچند این خروج با حق شوهر مثل رابطه جنسی او منافات نداشته باشد، مگر اینکه ضرورتی ایجاب کند یا ماندن در خانه برای زن مایه حرج باشد.
با توجه به شرایط گفته شده گرفتن حق خروج از کشور برای زن چگونه خواهد بود؟
به نظر می رسد برای داشتن حقوق برابر بهتر باشد که بانوان این حق را برای خود شرط کنند هرچند با این کار همه مشکلات برطرف نخواهد شد. حق خروج از کشور یکی از شروطی است که زنان می‌توانند ضمن عقد ازدواج یا احیانا بعد از وقوع عقد برای خود شرط کنند.. .
